Sommige hondensoorten zijn agressiever dan andere. Het klopt dat het gedrag van een hond voor een heel groot stuk afhankelijk is van hoe z’n baasje hem opvoedt. Maar de statistieken tonen aan dat bepaalde rassen erg vaak bijtincidenten veroorzaken.

Die statistieken komen enerzijds van verzekeringsmaatschappijen, maar ook van dierenartsenorganisaties. Zo hield de American Veterinary Medical Association, ’s werelds grootste, 20 jaar lang bij welke hondenrassen “de meeste verwondingen en doden veroorzaken”. De conclusie was wel degelijk dat rassen die gekweekt worden om fysiek sterk te zijn en af te schrikken niet alleen de top halen, maar ook het vaakst zich tegen hun baasjes keerden.

1. De (Amerikaanse) Pitbull

De pitbull is eigenlijk geen hondenras. In dit lijstje staat hij als een hond die wordt verwekt door het fokken van andere rassen op bepaalde kenmerken, waaronder een brede kaak en atletische bouw zoals de Amerikaanse pitbullterriër, Indiase bulterriër, Amerikaanse staffordshireterriër, staffordshire-bulterriër, dogo argentino, bulterriër en buldog.

In Europa, waar in veel landen pitbulls verboden zijn, valt het aantal slachtoffers mee (gemiddeld zes per jaar), maar in de VS zijn er dat gemiddeld 22 en in heel de wereld 66. Studies tonen ook aan dat 94 procent van pitbulls die kinderen aanvallen “niet geprobeerd werden”, tegenover 43 procent gemiddeld over alle rassen genomen.

2. De Rottweiler

Rottweilers hebben een bijtkracht van 1.180 à 1.460 newton, wat hen jammer genoeg erg dodelijk maakt. Rottweilers zijn wereldwijd verantwoordelijk voor bijna de helft van dodelijk aanvallen, en in sommige landen is dat zelfs 74 procent. Wie een rottweiler heeft moet daar volgens experts heel veel mee bezig zijn, want het ras heeft, wanneer het onvoldoende uitdaging krijgt, grote aanleg tot gedrags- en/of agressieproblemen.

3. De Duitse herder

Duitse herders zijn heel intelligente honden, en ze kunnen ook uitstekende familiehonden zijn. Maar toch spreken de cijfers tegen hen. Wereldwijd genomen scoren ze constant als het ras dat het derde meest aantal slachtoffers maakt, plus wetenschappelijke gedragsstudies plaatsen het ras steevast bij de “five most likely to bite”.

4. Doberman Pinscher

Wereldwijd eindigt onze doberman zevende, maar in Europa staat hij op vier. De doberman is wél de meest loyale hier in het lijstje naar z’n baasjes toe: ongeveer alle fatale aanvallen en beten zijn gericht tegen iets wat de hond als een bedreiging voor dat baasje ziet. Het probleem is dat het met die inschatting wel eens fout gaat. De doberman is de “gevaarlijke” hond die het vaakst andere honden aanvalt.

5. De husky

De husky is wellicht het oudste hondenras dat bestaat. En het feit dat hij zo hoog in het lijstje staat is niet echt z’n eigen schuld, want in de juiste habitat zijn ze wel iets agressiever dan de gemiddelde hond maar niet echt veel blijkt uit studies. Het probleem is dat husky’s populair werden en buiten hun natuurlijk omgeving als werkhond en vaak in omstandigheden die hen niet liggen (te warm bijvoorbeeld) terecht kwamen, wat voor ernstige gedragsproblemen zorgt.

6. Wolfshond

Een wolf-hondhybride (vaak ook wolfshond genoemd) is een hybride tussen een wolf en een gedomesticeerde hond. Ze zijn erg onvoorspelbaar.

7. De Alaskan malamute

Niet te verwarren met de husky, deze sledehond die vernoemd naar is naar een eskimostam, de Mahlemuts. Het ras wordt al generaties lang gebruikt voor het trekken van sleden met zware vrachten. De Alaskan-malamute is een soort keeshond en een eigenzinnige hond die moeilijk kan worden afgericht en qua instinct dicht bij de wolf is gebleven. De problemen kwamen, net als bij de husky, toen hij uit zijn natuurlijke omgeving werd gehaald om gezelschapsdier te zijn.

8. De chow-chow

Een beetje een verrassing misschien, maar de cijfers spreken boekdelen en chow-chows blijken uit studies naar voor te komen als agressieve honden die vooral moeite met vreemden hebben. Dat ze vaak in kleine huizen of op appartementen worden gehouden, helpt niet echt, ze vervelen zich snel en als er geen aandacht komt, ontsporen ze sneller dan andere rassen.

9. De bullmastiff

Ontstaan als een kruising tussen een mastiff en een Engelse bulldog.

10. De Duitse dog (aka Deense dog)

Het is niet meteen het karakter dat deze hond zo hoog in de lijst doet belanden, wel hoe hij gebouwd is: als het misloopt en hij bijt met zijn grote hoektanden en kaken, dan zijn de gevolgen groot.

11. De Cane Corso

Een Italiaans ras dat gebruikt wordt om te jagen op everzwijnen en zelfs panters in sommige delen van de wereld. Is de jongste jaren erg veel betrokken geweest in bijtincidenten, waarvan een aantal met dodelijk afloop.

12. Tosa Inu

Dit is een Japanse hond die destijds ook echt gefokt werd om te vechten tegen andere honden. In veel landen is hij illegaal overigens. Bijzonder agressief, erg zeldzaam wel, waardoor hij niet hoger staat op de lijst wellicht.

13. De bandog

Een kruising tussen Neapolitaanse mastiffs en Amerikaanse pitbull terriërs.

14. De dogo argentino (aka Argentijnse mastiff)

Dit is een hond die oorspronkelijk gefokt werd om te jagen op poema’s. Dat wil al iets zeggen.

15. Perro de Presa Canario

Voor leden van het gezin is dit ras een zeer lieve en trouwe hond, maar voor vreemden is het een heel ander verhaal. De Dogo canario neemt zijn taak als beschermer zeer serieus, en vaak te serieus.

16. De Gull Dong

Dit ras komt uit Pakistan en het is ook oorspronkelijk gefokt om te gebruiken in hondengevechten. Staat bekend als “zeer moeilijk te controleren”.

17. De bulterriër

Ziet er gevaarlijk uit en heeft eigenlijk een zacht karakter, maar hij blijft gebouwd zoals hij is, en de reden dat hij in dit lijstje staat is blijkbaar dat wanneer hij bijt of aanvalt, de bulterriër blijft doorgaan.

18. De pronkrug

Ook wel de Rhodesische pronkrug, Rifrug of Leeuwhond of Rhodesian Ridgeback. Een ras dat komt uit Zuid-Afrika en oorspronkelijk gefokt werd voor de jacht op groot wild zoals de leeuw.

19. De boerboel

Ook een Zuid-Afrikaan en ook een slachtoffer van hoe hij gebouwd is: met een schofthoogte van meer dan 60 centimeter en een gewicht tussen 50 en 90 kilo is het probleem dat wanneer het misgaat met deze van nature wél zachtaardige honden, dat het dan ook echt misgaat.

20. De basenji

Afkomstig als ras uit Congo en staat bekend als een hond die niet kan blaffen. Maar evenzeer als een hond die niet te trainen valt.

21. De akita

Een Japanse jachthond die werd gebruikt om op beren te jagen. Is een keeshond die gezien wordt als een trouwe huishond, maar blijkbaar bijt hij toch een beetje te graag en te veel.

22. Fila brasileiro

De Braziliaanse mastiff heeft een reputatie van niet met vreemde mensen om te kunnen en is ook heel erg agressief tegenover andere honden.

23. Kaukasische owcharka

Zeer wantrouwig tegenover vreemden, zeer geringe “will to please” en zeer agressief. Zo staat deze gigantische herdershond uit de Kaukasus bekend. Alweer een hond die “gemaakt” is om te werken in een speciale habitat en moeilijk aardt in andere omgevingen.

24. De Tsjecho-Slowaakse wolfhond

Een Duitse herder waar ze wolvenbloed hebben ingekweekt. En hoewel dat wellicht een uitstekende legerhond zou maken – wat de bedoeling was in 1955 toen ze ermee begonnen – werd na de vijfde generatie beslist dat ze door hun grote agressiviteit niet inzetbaar waren. De fok van de honden stopte tot 1971 bijna volledig, maar sinds 1982 worden ze opnieuw gefokt.

25. De boxer

Alweer een probleem van “als hij aanvalt en bijt, dan is het meteen serieus”, want boxers zijn doorgaans erg goed te trainen.